(http://i130.photobucket.com/albums/p280/YEVGENI/TOPRAK%20ANA/ocean-dead-zone2.jpg)
Toprak ana üzerindeki okyanuslarda yaþamý tümüyle engelleyen ölü bölgeler var. Bu bölgelerde oksijen yok ve bu alanlar suni gübre kullanýmý yani aþýrý nitrojenin doðal sirkülasyona karýþmasý sebebiyle artýyor. 1960'lardan bugüne bu ölü bölgelerin sayýsý her yýl 2 katýna çýkarak çoðalýyor. En ünlü ölü alan da Meksika Körfezi, Mississippi ile taþýnan toksik atýklarla besleniyor bu alan.
Ýspanyol araþtýrmacýlara göre, balýkçýlýk yapýlan kýyýlarda yayýlan ölü bölgeler tahmin edilenden daha hýzlý yayýlýyor. Denizlerin beslenmedeki rolü düþünüldüðünde gezegenin 3/4'ünün ölmeye doðru koþmasý bizi ilgilendirir hale gelmiþtir sanýrým..
Hayli yýllar önce Marmarisin Marmaris olduðu yýllarda.
ingiliz bahriyesinin okul gemisi gelir alargada üç gün demirler.
Giderlerken gençler fiyonklanmýþ bir kutuyla gelirler gemiye size bir armaðanýmýz var derler.
kutuyu býrakýp ayrýlýrlar.
Kaptan sevinçle açtýrýr paketi ((Yüzünün halini hep merak etmiþimdir)) pakette üç gündür denize attýklarý çöpler vardýr.
þimdi bir sihirli deðneðim olsa diye hala hayaller kurarým.
Bunlarý'da niye yazýyorum diye kendime sormaða baþladým. çenemin düþüklüðümü desem vaktimin bolluðumu neyse anlarýz bir gün.
Bu yýl sanki milattý. Antepte neredeyse kurumayan dere kalmadý. Sanki anadolu bi daha hiç eskisi gibi olmayacak..